Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir Hayvandır "Alışkanlıklar Üzerine"

Siz­ce iler­le­me­ni­zin önün­de­ki en önem­li en­gel ne­dir?

KEN­Dİ­NİZ!

Alış­kan­lık­la­rınız, önü­nüz­de­ki en önem­li en­gel­dir. Ha­ya­tınız bir sü­re son­ra bir ru­tin ya­ra­tır, bir tür­lü dışına çıka­maz­sınız.

Bir grup tır­tılı boş bir sak­sının üs­tü­ne yer­leş­tir­miş­ler ve ön­le­ri­ne yi­ye­cek koy­muş­lar. Tır­tıl­lar dö­ne­rek ye­me­ye baş­la­mış. Bir sü­re son­ra, tır­tıl­la­rı sak­sının üs­tün­den aşa­ğı in­dir­miş­ler, yi­ye­cek­le­ri sak­sıy­la ay­nı bü­yük­lük­te bir dai­re şek­lin­de koy­ma­ya de­vam et­miş­ler, tır­tıl­lar dö­ne­rek ye­me­ye de­vam et­miş. Da­ha son­ra yi­ye­cek­le­ri, tır­tıl­la­rın alış­mış ol­duk­la­rı çem­be­rin bir iki san­tim dışına koy­muş­lar; tır­tıl­lar öl­müş (de­ne­yi ya­pan sa­pık bi­lim ada­mıy­la il­gi­li tüm dü­şün­ce­le­ri­ni­ze ay­nen ka­tılıyo­rum).

Önü­nüz­de­ki en bü­yük en­gel alış­kan­lık­la­rınız­dır.

Amos Par­rish “Alış­kan­lık anah­ta­rı kay­bol­muş bir ke­lep­çe­dir.” der.6

Ja­pon­ya’da çok yo­ğun ça­lışan yö­ne­ti­ci­ler ba­zen gi­di­yor ve bir yıl ayak­ka­bı bo­ya­cılığı gi­bi bir iş ya­pıyor, bir yıl sonra iş­le­ri­nin ba­şına fark­lı bir in­san ola­rak dö­nü­yor­lar.

Öğ­ren­me­yi ve öğ­ren­dik­le­ri­mi­zin doğ­rul­tu­sun­da ge­liş­me­yi bir ha­yat bi­çi­mi ola­rak be­lir­le­me­li­si­niz.

Henry Ford “İn­san öğ­ren­me­yi bırak­tığı gün yaş­la­nır.” di­yor. Biz bu ül­ke­de 18 ya­şın­da yaş­lan­ma­ya baş­lıyo­ruz, 30’lar­da ölü­yo­ruz, 70 ya­şın­da gö­mü­lü­yo­ruz.

Et­ra­fınız­da öğ­re­ne­cek çok şey var, ye­ter ki ha­ya­ta ve çev­re­niz­de­ki­le­re o göz­le yak­la­şın. Kim­den ne öğ­re­ne­ce­ği­ni­zi bi­le­mez­si­niz. Ulu­dağ’ın etek­le­rin­de kur­du­ğu kü­çük ku­lü­be­de ha­ya­tını ge­çi­ren Av­cı Ali Os­man Am­ca’dan öğ­ren­dik­le­ri­mi, İn­gil­te­re’de al­dığım üst dü­zey yö­ne­ti­ci­lik eği­tim­le­rin­de öğ­ren­me­dim.

Bil­me­yen ve bil­me­di­ği­ni bi­len ço­cuk­tur, ona öğ­re­tin;

Bi­len ve bil­di­ği­ni bil­me­yen uy­ku­da­dır, onu uyan­dırın;

Bil­me­yen ve bil­me­diği­ni bil­me­yen ap­tal­dır; on­dan sa­kının;

Bi­len ve bil­di­ği­ni bi­len li­der­dir, onu ta­kip edin.7

Tüm dün­ya­da de­rin­li­ği­ne bil­gi de­ğer­li ol­ma­ya baş­la­dı. Oy­sa he­pi­mi­ze ay­nı şey­le­ri öğ­re­ti­yor­lar. İn­san­la­rın fark­lılık­la­rı ve ye­te­nek­le­ri bir ül­ke­nin zen­gin­li­ği­dir.

Dün­ya­da­ki eği­tim sis­tem­le­ri in­san­la­rın ye­te­nek­le­ri ve fark­lılık­la­rını bu­lup ge­liş­tir­me­ye yö­ne­lik­ken, Tür­ki­ye’de­ki eği­tim sis­te­mi fark­lılık­la­rı yok et­me­ye yö­ne­lik­tir. Ay­nı sıra­lar­da otu­rur ye­te­nek­li­miz, ye­te­nek­si­zi­miz, de­ha­mız, ap­ta­lımız... Ay­nı eği­ti­mi alırız, ez­ber­ler de ez­ber­le­riz... Son­ra bir çıka­rız tor­na­dan; ha­ya­ta ay­nı şe­kil­de ba­kan, fark­lılık­la­rı ve ye­te­nek­le­ri yok edil­miş, ana ha­ber bül­te­nin­de ay­nı ha­be­ri ye­di de­fa tek­rar ede­rek söy­le­yen ha­ber spi­ker­le­ri gi­bi bir­bi­ri­ni tek­rar­la­yan, ga­ze­te­le­rin ver­di­ği üçün­cü say­fa ci­na­yet ha­ber­le­ri ka­dar bir­bi­ri­ne ben­ze­yen in­san­lar olu­ruz.

#author #literature